Στο σπίτι της οικογένειας Βασίλιεβιτς μένουν τέσσερα νεαρά παιδιά μαζί με τους δυο ηλικιωμένους γονείς τους. Οι καυγάδες και οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο γενεών έχουν ως αποτέλεσμα να χωριστεί η οικογένεια. Τα παιδιά δεν αντέχουν άλλο τον πιεστικό πατέρα τους και ένα – ένα φεύγουν από το σπίτι.

«Ο Γκόρκι είναι κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτούς που ο ίδιος και πάντα θα ήθελε να είναι, ακριβώς γιατί η διαίσθηση του πάει πολύ πιο βαθιά από τη συνείδηση».
Αλεξάντρ Μπλοκ

«Πρώτος στη Ρωσία, μα και σ’ όλο τον κόσμο, μίλησε με περιφρόνηση και αηδία για τον μικροαστό ο Γκόρκι».
Άντον Τσέχωφ

Μια γκρίζα, μονότονη πόλη, κάποια ρώσική επαρχία, ένα μουντό σπιτικό, ο έμπορος Μπεσεμένοβ, η φαμίλια του, νοικάρηδες, φοιτητές. Οι λίτσνι τσελοβιέκ: Οι «παραπανήσιοι άνθρωποι», οι μικροαστοί…
Φθινόπωρο και σούρουπο, πιο συχνά στις ψυχές απ’ ό,τι στη φύση, αλκοόλ και καταραμένα ερωτήματα: πού, με τι, γιατί να ζήσω… Εκείνοι που χαλάνε τη ζωή, εκείνοι που την ομορφαίνουν και η ζωή που προχωράει και κανένας δεν την φτάνει μονάχος…
Ένας πυκνός, περιεκτικός και πικρός – γκόρκι στα ρώσικα σημαίνει πικρός – πίνακας της ζωής στη Ρωσία, σε εκείνο το πάντα δραματικό στάδιο της ιστορίας όπου τίποτε ακόμη δεν έχει τελειώσει και τα πάντα μέλλουν να αρχίσουν.