ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας

Αγάπης αγώνας άγονος

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Δημοτικό Θέατρο Απόλλων

14.10 > 31.12

Υπάρχει στο Αγάπης αγώνας άγονος, όπως άλλωστε και σε τόσα άλλα έργα του Σαίξπηρ, το στοιχείο του θεάτρου μέσα στο θέατρο. Ενώ όμως στα άλλα του έργα παίζονται από ‘’επαγγελματίες’’ το έργο αυτό είναι γεμάτο ενθουσιώδεις ερασιτέχνες. Το ένστικτο του παριστάνειν και η παρόρμηση του παίζειν, επηρεάζουν συνέχεια τη φυσικότητα των προσώπων, καθένα από τα οποία στήνει ανά πάσα στιγμή τη δική του παράσταση.

 

 Περί σπουδών

   Οι σπουδές προσφέρουν απόλαυση, κάλλος και επιδεξιότητα. Απόλαυση, ιδιωτικά και μοναχικά·  κάλλος στη συζήτηση· επιδεξιότητα στην κρίση και διευθέτηση των επαγγελματικών υποθέσεων.  Διότι οι πεπειραμένοι δύνανται να εκτελούν και πιθανόν να κρίνουν τα επιμέρους, ένα προς ένα· γενικές όμως συμβουλές ως προς τον προγραμματισμό και την διοίκηση των υποθέσεων καλύτερα τις προσφέρουν όσοι είναι σπουδαγμένοι.
   Να ξοδεύεις χρόνο πολύ στις σπουδές είναι αδράνεια· να τις χρησιμοποιείς υπέρμετρα σαν καλλωπισμό είναι επιτήδευση· να κρίνεις εξ ολοκλήρου με τους κανόνες τους είναι λογιωτατισμός. 
   Οι σπουδές τελειοποιούν τη φύση και τελειοποιούνται από την πείρα· γιατί οι φυσικές ικανότητες είναι σαν τα φυτά, χρειάζονται πότισμα με τη σπουδή· και από μόνες τους οι σπουδές εκτοξεύουν οδηγίες κατά πολύ ελεύθερες πάρεξ και χαλιναγωγούνται από την πείρα.
   Οι επιτήδειοι καταδικάζουν τις σπουδές · οι απλοί τις θαυμάζουν και οι σοφοί τις χρησιμοποιούν: διότι δεν διδάσκουν την ίδια τους την χρησιμότητα· αλλά προσφέρουν μια σοφία υπεράνω και εκτός αυτών που την απόκτησαν με την παρατήρηση.
   Διαβάζετε όχι για να αντιλέγετε και να ανασκευάζετε· όχι για να πιστεύετε και να θεωρείτε τα πάντα δεδομένα· όχι για να έχετε να λέτε και συζητάτε· αλλά για να ζυγίζετε και να εξετάζετε.

Bacon, Of Studies

 

 

Στα τέλη του 16ου αιώνα, καλοκαίρι στην αγγλική ύπαιθρο. Τέσσερις νεαροί άντρες παίρνουν όρκο να αφιερωθούν τρία χρόνια σε αυστηρή μελέτη και σπουδή, δίχως γλέντια, φαγοπότια και γυναίκες. Όπου καταφθάνουν τέσσερις κοπέλες και οι όρκοι δύσκολο να κρατηθούν, δύσκολο να καταπατηθούν. Οκτώ «αθλητές» της γλώσσας σε ένα συναρπαστικό, σαν το κυνήγι, την τοξοβολία και την καλαθόσφαιρα, αγώνα, με μοναδικό όπλο και εφόδιο τις λέξεις. Την ευστοχία τους, την αιχμηρότητα τους, την αποτελεσματικότητα τους. Έναν αγώνα όπου κανείς δεν ξέρει αν ο αντίπαλος είναι ο λόγος του άλλου σώματος ή το ίδιο το σώμα του λόγου.
Κι ακόμα οκτώ «θεατρίνοι» σε μίαν απολαυστική γλωσσική μασκαράτα, σε μια «μίμηση» της γλώσσας, πηγή μεγάλης τέρψης. Τέλη του 16ου αιώνα, καλοκαίρι στο παράδεισο των λέξεων.
«…εχέγγυο αδιάκοπης αγαλλίασης, η στιγμή όπου με την υπερβολή της η απόλαυση του λόγου πνίγεται και τρικλίζοντας πέφτει στην ηδονή.»