Tο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας παρουσιάζει το έργο του Ντανίλο Κις Κήπος στάχτες-από το βελούδινο άλμπουμ του 20ου αιώνα την Παρασκευή  3 Δεκεμβρίου 2010 στο Παλαιό Αρσάκειο στις 21:30

‘‘Πρόκειται για μία θεατρική μεταφορά της αυτοβιογραφικής τριλογίας του σερβο-ούγγρου συγγραφέα Ντανίλο Κις που φέρει το όνομα Οικογενειακό Τσίρκο. Μία αναπαλαίωση της μνήμης, του πατρικού σπιτιού, της τρυφερής ηλικίας. Ο επιζών Αντρέας Σαμ έρχεται αντιμέτωπος με τις απώλειες του παρελθόντος , για να ξαναβρεί τη ζωτική του δύναμη. Μέσα από το ‘άδειο’ πια βελούδινο άλμπουμ του 20ου αιώνα, προσπαθεί να ξαναθυμηθεί τις φωτογραφίες που λείπουν. Εκεί που τελειώνει η ανάμνηση, στο μεταίχμιο δηλαδή της λήθης και της φαντασίας, ο Αντρέας Σαμ ακολουθεί την φαντασία.. Και με αυτόν τον τρόπο, ξαναβρίσκει τους γονείς του…

''Από παιδί ακόμα είχα μία νοσηρή υπερευαισθησία και η φαντασία μου μετέτρεπε τα πάντα σε ανάμνηση. Κάποιες φορές αρκούσε μία μόνο ημέρα, το διάστημα μεταξύ μερικών ωρών, μία συνηθισμένη αλλαγή τόπου, ώστε ένα καθημερινό γεγονός του οποίου τη λυρική αξία δεν ένιωθα όσο ζούσε μέσα μου να στεφανωθεί ξαφνικά με μια υπέροχη ηχώ… Δυο μέρες στην περίπτωσή μου, ήταν αρκετές για να αποκτήσουν τα πράγματα το έλεος της ανάμνησης.’’

Danilo Kis

Παραστάσεις καθημερινά εκτός Δευτέρας και Τρίτης , ώρα έναρξης 21:30.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μια θεατρική εμπειρία που ασχολείται με την απώλεια

Μ’ άλλα λόγια μία παράσταση που να της λείπουν οι κονσόλες τα ηχεία  οι προβολείς οι προβολές και όλα τα εξωτερικά σύγχρονα μέσα που μπορούν να στηρίξουν μία παράσταση των ημερών μας

Σας παρουσιάζουμε λοιπόν μία παράσταση του μέλλοντος γεμάτη μνήμη

αν υποθέσουμε πως οι μόχθοι της ανθρωπότητας και ο καθημερινός κόπος επαναλαμβάνονται διαρκώς

Δε βρίσκουμε καμία θλίψη στην απώλεια καμία δυστυχία παρά μόνο χαρά

Αντιλαμβανόμαστε την απώλεια σαν ουσιαστική πηγή ζωής

Θέλουμε να θυμηθούμε για να προχωρήσουμε

Με μόνο δεκανίκι την εκπληκτική εμπειρία της τρυφερής ηλικίας

Που θα την ψάχνουμε για πάντα

Σε όλο αυτό το εγχείρημα το κείμενο του Ντανίλο Κις  και ο χώρος του Παλαιού Αρσακείου της Πάτρας συμβάλλουν καθοριστικά

Σε όποια γωνία όπου κι αν κοιτάξεις

Από όποιο διάδρομο κι αν περάσεις νιώθεις τον ιστό της ιστορικής μνήμης

Τις φωνές των ανθρώπων που έχουνε περάσει

Μετατρέψαμε λοιπόν μία αίθουσα σ’ ένα δωμάτιο κάποιας οικογένειας του ‘50

Ίσως της οικογένειας του Ντανίλο Κις

Ίσως της δικής μας οικογένειας

Εικόνες

Από το βελούδινο άλμπουμ του 20ου αιώνα

Ηλίας Κουνέλας

 

 

 

Από το Γραφείο Τύπου

του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Πάτρας